(Fr.: chromer; Du.: einchromieren; Eng.: chromizing), het diffunderen van chroom in een staaloppervlak waardoor een legering met een hoog chroomgehalte ontstaat die een goede chemische weerstand bezit. Het staal wordt verhit in een luchtdicht gesloten retort, waarin zich ook bevinden een vulmiddel, fijn verdeeld ferrochroom en een joodverbinding die met chroom gasvormig chroomjodide kan vormen.
Dit chroomjodide vormt aan het staaloppervlak een slijtvast laagje chroomcarbide.Het toepassingsgebied ligt vooral bij voorwerpen die aan sterke corrosie blootstaan en vrijwel geen maatverandering mogen ondergaan.