(Fr : transformateur élévateur; Du.: Blocktransformator; Eng.: step-up-, step-down-transformer), transformator die (onder normale omstandigheden) elektrisch vast is verbonden met een elektrische machine en met die machine een eenheid vormt. In de elektriciteitsvoorziening duidt men met deze term de transformatoren aan, die direct op de klemmen van de synchrone generatoren in elektrische centrales zijn aangesloten om de door de generator opgewekte spanning omhoog te brengen naar het spanningsniveau van de transportlijnen, die van de centrale uitgaan.
Anderzijds kan men als een asynchrone motor wordt gevoed uit een hoogspanningsnet, in serie met de motor een bloktransformator plaatsen om de spanning omlaag te brengen tot de voor grote motoren gebruikelijke waarden van 3...6 kV of 10 kV, met als bijkomende taak de beperking van het schijnvermogen, dat tijdens het aanlopen uit het net wordt opgenomen. Om te voorkomen dat door het inschakelen van een hoogspanningsmotor een hinderlijke spanningsdaling in het net ontstaat, dient men het maximaal toe te laten schijnvermogen dat direct na het inschakelen wordt opgenomen, te relateren aan de sterkte van het voedende net ter plaatse (kortsluitvermogen). Veelal staat men als maximale motorinrush ca. 1...1,5% van dit kortsluitvermogen van het net toe.
Het schijnvermogen dat direct na het inschakelen wordt opgenomen, wordt op die plaats van het net bovendien bepaald door de verhouding Ia/In (Ia is de aanloopstroom bij aanloop op een oneindig sterk net, In de nominale stroom) en door de kortsluitspanning van de transformator. Tevens zie Transformator; Vermogenstransformator.