symbool: Bi, of abampère, in het centimeter-gram-seconde(cgs)-stelsel de eenheid van elektrische stroom (zie Ampère), genoemd naar de Franse astronoom en fysicus J.B.Biot (1774...1862). Met F.Savart ontdekte hij in 1820 een regel voor de afwijking van een magneetnaald in de buurt van een elektrische stroom en in een elektrisch veld.
Wet van Biot en Savart, wet die de relatie geeft tussen de grootte van de magnetische inductie (fluxdichtheid) B op een afstand r van een zeer lange dunne rechte stroomgeleider en de stroom I die daardoorheen loopt:
|B| = k(2I/r) (1)
De waarde van de evenredigheidsconstante k hangt af van het gebruikte eenhedenstelsel (in het SI: k = 10−7).
In feite is (1) een bijzonder geval dat kan worden afgeleid uit de relatie tussen B en I voor een dunne stroomgeleider van willekeurige gedaante, die in differentiaalvorm wordt gegeven door:
dB = kI ((dl × r))/(|r|³) (2)
waarbij dl een infinitesimale vector voorstelt met de grootte van een infinitesimaal lengte-elementje langs de stroomgeleider en wijzend in de richting van de stroom. Hiervan wordt het vectorprodukt (ook wel uitwendig produkt) genomen met de vector r, die wijst van dl naar het punt P, waar B gezocht wordt (zie afb.); dB is de bijdrage tot B in dit punt afkomstig van dl. Relatie (1) volgt uit (2) door te integreren langs de stroomgeleider.
De relaties (1) en (2) treden op in dat deel van de leer van het elektromagnetisme, dat met magnetostatica wordt aangeduid en dat gekenmerkt wordt door het ontbreken van expliciete tijdafhankelijkheden in de relevante grootheden.