(Fr.: congélation; Du.: Gefrierung; Eng.: (con)gelation, freezing), de overgang van de vloeibare in de vaste aggregatietoestand bij een temperatuur lager dan 0 °C, het vriespunt. Bij hogere temperatuur spreekt men van stolling. In de levensmiddelentechnologie wordt bevriezen toegepast als conserveringsmethode, zie Conserveren.
In de mijnbouwtechnologie wordt bevriezen (de bevriezingsmethode) toegepast bij de aanleg van schachtdelven in losse, waterhoudende grond, die dan bevroren wordt; een loog wordt door ammoniak- of koolstofdioxidekoelmachines afgekoeld tot −20 °C of −40 °C en vervolgens langs concentrische buizen in diepboringen om de schacht gebracht. Ook bij de bouw van verkeerstunnels door diepe waterhoudende grondlagen wordt soms bevriezing toegepast.
Het bevriezen van water en de volume-expansie van 9% hiermee gepaard gaande, is de belangrijkste factor in de fysische desintegratie van de regoliet; in de regoliet kan het bevriezen van bijkomende hoeveelheden water opwaartse stuwingen veroorzaken.