(Fr.: alcène; Du.: Alken; Eng.: alkene), koolwaterstof met de algemene formule CnH2n, die een dubbele binding in het molecule heeft. Het onverzadigde karakter blijkt uit hun vermogen tot additie. Alkenen ontkleuren broomwater en een alkalische oplossing van kaliumpermanganaat. Het eenvoudigste lid van de reeks is etheen CH2 ═ CH2.
Alkeen (zie afb.). Benaming voor de plaats van de dubbele koolstof-koolstofbindingen ten opzichte van elkaar, indien meer dan één dubbele binding in het molecule voorkomt:
a. geïsoleerde dubbele bindingen in een geïsoleerd dubbele-bindingssysteem;
b. geconjugeerde dubbele bindingen in 1, 3, 5-heptatriëen;
c. gecumuleerde dubbele bindingen in propadiëen (alleen).
Alkenen kunnen ontstaan door wateronttrekking aan alkanolen met behulp van geconcentreerd zwavelzuur. Alkenen vormen een voornaam bestanddeel der kraakgassen uit de petroleumindustrie; vele zijn uitgangsprodukt voor verdere chemische synthese. De namen der afzonderlijke alkenen worden gevormd door de uitgang -aan van de verzadigde koolwaterstoffen (bijv. alkaan) te vervangen door -een: etheen, propeen, buteen, penteen enz. Vroeger gaf men aan deze koolwaterstoffen de naam olefinen, omdat de ontdekkers van etheen dit gas ‘olievormend gas’ hadden genoemd (etheen geeft met chloor een olieachtige vloeistof C2H4Cl2).