(afk.: ADC), een apparaat dat aan boord van vliegtuigen gebruikt wordt om een aantal fysische grootheden in de luchtstroom rondom het vliegtuig te meten en te herleiden.
De direct gemeten grootheden zijn: de statische druk, de stuwpuntdruk, de stuwpunttemperatuur en eventueel de invalshoek. De afgeleide grootheden kunnen zijn: hoogte (pressure altitude), afgeleid van statische druk; aangewezen luchtsnelheid (IAS = indicated airspeed), afgeleid van de statische en de stuwpuntdruk; ware luchtsnelheid TAS = true airspeed), afgeleid van de statische druk, de stuwpuntdruk en de stuwpunttemperatuur; getal van Mach, afgeleid van de statische en de stuwpuntdruk; statische buitenluchttemperatuur (SAT = static air temperature), afgeleid van de stuwpunttemperatuur en het getal van Mach. De gemeten statische druk wordt veelal gecorrigeerd voor de van de invalshoek en het getal van Mach afhankelijke plaatsingsfout van de meetplaats voor de statische druk. De afleidingen kunnen worden uitgevoerd door een mechanische of elektronische analoge rekenmachine, of zoals in de modernste systemen door digitale rekenmachines. De gevonden grootheden worden gebruikt als rechtstreekse informatie voor de vlieger voor (semi)automatische navigatiesystemen en voor (militaire) richtsystemen.