Sinterklaas ondervraagt kinderen over hun gedrag en brengt dan vergulde koek voor zoete, en de gard voor stoute kinderen. Als hij op bezoek komt, heeft hij in zijn gevolg vaak twee engelen, een nar, de dood met de zeis, een kreupele duivel, bedelaars en een of meer ‘Zwarte Klazen’. Een Zwarte Klaas is een duivel, in dierenvellen gehuld, met een zwart, gehoornd masker en een lange rode tong. Hij zit vast aan een touw en komt vrij als Sinterklaas het huis heeft verlaten.
Dan dreigt en slaat hij met de → roe en maakt het gezicht van oudere meisjes zwart met houtskool.In andere plaatsen vinden ook tegelijkertijd lawaaiommegangen plaats. In de ommegang lopen een vrouw in witte jurk als Christkindl (= engel), een Zapfenmandl (= sprookjesfiguur: een mannetje met sparappels, symbool voor de natuurmens die in het bos woont en nieuwe levenskracht brengt) en Perchten (geesten uit het dodenrijk) mee. In Tirol vereert men Sint-Nicolaas vooral als beschermer tegen water- en lawinegevaar. Bijzonder is hier dat kinderen van zes tot veertien jaar met bellen en hoorns Sinterklaas in de morgen wekken.
Net als in Hongarije, Tsjechië en Slowakije (tot 1919 het Habsburgse rijk) is het in Oostenrijk de gewoonte om Sint en der Krampus (→ Zwarte Piet) als pop in de vensterbank te zetten. Sint kan dan zien waar hij geschenken moet achterlaten.
