De uitdrukking IETS IN JE SCHILD VOEREN gaat terug op een grijs verleden. Datgene wat een ridder in zijn schild voerde, was een symbolische afbeelding of — onder het schild — een wapenspreuk.
De afbeelding kon bijvoorbeeld een leeuw, adelaar of lelie zijn. Vroeger was er dus niks stiekems aan wanneer iemand iets in zijn schild voerde, integendeel. Aan zo’n figuur of aan de wapenspreuk konden vriend en vijand zien met wie ze te maken hadden, tot welke partij hij behoorde, waar hij naar streefde, welke plannen hij koesterde, enzovoort. Zo lezen we in een middeleeuwse tekst: ‘Eli voerde ooc in sinen scilde enen leu (leeuw) die was root.’ In de loop van de zeventiende eeuw, toen men de riddercultuur ontgroeid was en de oorspronkelijke betekenis van de uitdrukking niet meer begreep, kreeg de uitdrukking haar moderne betekenis: stiekem voorbereidingen treffen voor iets dat het daglicht niet kan verdragen.
