Iemand die iets staakt, onderbreekt iets of houdt ermee op.
Maar bij een hongerstaking wordt de honger niet onderbroken. Integendeel, men begint juist met hongerlijden. Hoe zit dit?
Met het woord hongerstaking is inderdaad iets vreemds aan de hand. We zouden het kunnen interpreteren als ‘het staken (= ophouden) van honger’, ofwel ‘geen honger meer hebben’,
maar dat is nu juist niet wat ermee bedoeld wordt. We moeten hongerstaking immers interpreteren als ‘staking waarbij (of: waardoor) men hongerlijdt’, ‘staking die honger tot gevolg heeft’; een hongerstaker staakt met eten.
De betekenis van een samenstelling hangt voor een groot deel af van de context waarin het woord gebruikt wordt; ze is lang niet altijd zomaar uit de samenstellende delen af te leiden. Zo zijn speculaasbrokken wel ‘brokken speculaas’, maar hondenbrokken geen ‘brokken hond’ (maar ‘brokken voor de hond’).
En een solidariteitsstaking is niet een ‘staking van solidariteit’, maar een ‘staking uit solidariteit’.
Hongerstaking wordt altijd op de bedoelde manier geïnterpreteerd; we moeten alleen een extra gedachtesprongetje maken als we het woord echt gaan ‘ontleden’.
