De ezel is spreekwoordelijk berucht om zijn domheid, ZENDT MEN EEN EZEL NAAR PARIJS, MEN KRIJGT HEM WEDER EVEN WIJS.
Er is ook een spreekwoord waaruit je het tegendeel zou kunnen opmaken: een ezel stoot zich in ’t gemeen geen tweemaal aan dezelfde steen. Maar in feite heeft ook deze spreuk de strekking dat ezels erg dom zijn: zelfs een ezel stoot zich niet meer dan eenmaal aan dezelfde steen. Het spreekwoord komt van de Romeinen: asinus ad lapidem non bis offendit.
Toch bestaat er misschien één dier dat nog dommer is. In de Leeuwendalers maakt Vondel een vergelijking tussen ezel en mens, die voor de laatste weinig vleiend is:
‘Een ezel stoot maer eens zich aen den zelven steen, De mensch wel zevenmael, en denckt niet om zijn been.’
