De uitdrukking EEN LEVEN ALS EEN OORDEEL verwijst naar het Laatste Oordeel. Blijkbaar stelde men zich de Jongste Dag voor als een buitengewoon rumoerig spektakel.
Het verband met de Dag des Oordeels komt ook tot uitdrukking in het blad De Amsterdammer, dat het in 1913 had over ‘een lawaai als op een oordeelsdag’. In het West-Vlaams bestond (of bestaat) er een uitdrukking doemsdag houden: veel lawaai produceren. Maar zo’n overmaat aan herrie riep ook associaties op met de duivel. In het Land van Waas spreekt men van een laweit van de duvels. Ook de hel schijnt niet bepaald geluidsarm te zijn. In Oost-Vlaanderen heeft men het over lawait lak (= gelijk) in hel.
