Op de keerzijde van de medaille was oorspronkelijk (bijvoorbeeld) een inscriptie te zien. De keerzijde is de achterkant: van een medaille, maar bijvoorbeeld ook van een gedenkpenning of een munt. De uitdrukking de keerzijde van de medaille betekent zoveel als ‘het nadeel van iets’.
In 1821 tobde minister Anton Reinhard Falck met een probleem. Er moest een medaille worden ontworpen die koning Willem I zou kunnen uitreiken aan mensen die hem een boek of schilderij hadden aangeboden. Het ging dus om een soort tegenprestatie van de kant van de koning. Falck had er wel een paar ideeën over, maar twijfelde nog. ‘Aan den eenen kant [van de medaille]’, zo schreef hij in een brief, ‘is de effigies [= beeltenis], op de keerzijde moet eene toepasselijke inscriptie.’ Falck dacht daarbij aan een deftige Latijnse zinsnede als pro oblata tabula picta - rex dedit ‘als dank voor het aangeboden schilderij - een geschenk van de koning’.
Maar een inscriptie is niet vereist. Bij sommige medailles is de keerzijde helemaal vlak. In het penningkundig jargon zegt men dan dat de penning slechts één kant heeft. Conclusie: er zijn wel degelijk medailles zonder keerzijde!
