Willem Hamel geb. Rotterdam 1 november 1860, overl. Egweil (Dld) 23 augustus 1924. Woonde en werkte in Rotterdam tot 1885, Amsterdam tot 1886, Voorburg 1887, Rotterdam (Kralingen) tot 1891, Rolde tot 1893, Den Haag tot 1898, Ede 1899, Voorburg 1901-1902, Den Haag tot 1903, Heemskerk tot 1905, Apeldoorn (Kootwijk) tot 1922, daarna in Duitsland.
Schilderde en tekende veel Drentse landschappen (bosgezichten), figuurstukken, portretten (w.o. zelfportret). Gaf les aan zijn zoon J. G. Hamel en aan jkvr. J. B. van Heemskerck van Beest en H. Gorter.
Tentoonstellingen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam 1882-1903: de nachtwake; berusting; geheime liefde; portretten; ernstige muziek; de kokette; op eigen wieken; landschappen, w.o. in Drenthe; langs het hunebed; na zware arbeid; de lange weg naar huis; regendagen; herfstdag; rust op het land; lente; enz. Frans Halsmuseum Haarlem: de houthakkers.
Luns; Mak van Waay; Plasschaert; Van Hall I.
