Daniel Petrus Wildschut (‘Daan’) geb. Grave 8 augustus 1913. Woonde en werkte in Horst, Nijmegen, Antwerpen en Maastricht; sinds 1956 in Bunde.
Leerling van de Middelbare Kunstnijverheidsschool in Den Bosch, van de Akademie v. B.K. te Antwerpen en van het Hoger Instituut voor Schone Kunsten aldaar o.l.v. prof. I. Opsomer.
Schildert, tekent, aquarelleert, beeldhouwt, is tevens kunstnijveraar. Vervaardigt veel toegepaste kunst, o.a. glasramen, wandtapijten, muurschilderingen en bouwkeramiek. Hij verkreeg de koninklijke subsidie. Wordt genoemd: ‘bij uitstek een ‘monumentalist’. Was lid van de voormalige Vereniging van Beoefenaars van Monumentale Kunsten. Gaf les aan de Akademie voor Bouwkunst te Maastricht en aan het Instituut voor Industriële Vormgeving te Eindhoven; verder les aan L. W. A. Reihs, A. C. M. M. Verhoeven.
Rijkscollectie: meisje met groene hoed; compositie op bruin fond (wandtapijt; de wereld een oude muziekdoos (keramiekreliëf, 1960, aardewerk).
Die Constghesellen 2, 1947 (blz. 222); Katholiek Bouwblad 23, I955/56 (blz. 182-183).
