Weismann (August), beroemd zoöloog, geb. 1834 in Frankfort a. d. Main, studeerde eerst in de medicijnen, later in de zoölogie, van 1866 tot zijn dood in 1914 hoogleeraar te Freiburg i/Br. W. is bekend als voorvechter van het Darwinisme en bestrijder van het Lamarckisme en vooral door zijn werken over de erfelijkheid, waarin hij de erfelijkheid van gedurende het leven verworven eigenschappen als anti-lamarckiaan heftig bestrijdt. Van zijn talrijke werken over dit onderwerp worden slechts genoemd : Studien zur Deszendenztheorie (1875—76); Ueber die Vererbung (1883); Ueber Leben und Tod (1884); Die Kontinuität der Keimplasmas als Grundlage einer Theorie der Vererbung (1885); Ueber die Zahl der Richtungskörper und über ihre Bedeutung für die Vererbung (1887); Das Keimplasma (1892); Vorträge über Deszendenztheorie (1902—04). W. heeft hiernaast grootere onderzoekingen gedaan, b.v. over Diptera en Coelenterata, welke meer blijvende waarde hebben dan zijn werken over erfelijkheid, die grootendeels door de nieuwere opvattingen over erfelijkheid slechts historische beteekenis bezitten.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk