Lamarckisme

betekenis & definitie

Lamarckisme - een leer afkomstig van J. B. de Lamarck, dia in 1809 het denkbeeld geuit had, dat de doelmatigheid der organen van planten en dieren zou berusten op den invloed van het gebruik en niet-gebruik daarvan en op den directen invloed van de uitwendige omstandigheden; de zoo ontstane afwijkingen zouden dan, ten minste op den duur, erfelijk zijn. Onder den invloed van het Darwinisme, dat meent de doelmatigheid op andere wijze te kunnen verklaren, nam het aantal aanhangers van deze leer af, ofschoon toch o. a. C. von Nageli een soortgelijke leer verkondigde. Later was vooral A. W. Weissmann een bestrijder van het Lamarckisme, daar hij de erfelijkheid van verworven eigenschappen ontkende. Om dezelfde reden staat het Mendelisme fel tegenover degenen, die men thans Neo-Lamarckisten noemt, omdat zij in enkele opzichten in hun denkbeelden afwijken van het oorspronkelijke L.