Leekebroeder

betekenis & definitie

Leekebroeder, - ook wel genoemd conversen (naar het Latijn: fratres conversi), zijn in de kloosterorden die leden, welke wel een gelofte afleggen, maar geen wijdingen ontvangen en die, in kleeding van de eigenlijke monniken of paters verschillend, de zorg dragen voor de uiterlijke kloosterzaken. Het instituut van kloosterbroeders dateert van de 11e eeuw en had tot doel, de wereldlijke dienaren in het kloosterverband op te nemen; daarom schreef men hun ook een kloosterregel voor. De naam conversi komt het eerst voor bij de Ballombrosanen; bij de Benedictijnen duidde men met denzelfden naam oorspronkelijk aan de monniken, die na een leven in de wereld tot de orde toetraden; bij de Cluniacensen duidde men met dien naam de monniken aan, die als illiterati de mindere diensten a. h. altaar verrichtten; bij de Cisterciensen gaf men dien naam vooral aan hen, die zich bezig hielden met handenarbeid. — Ook de vrouwelijke orden of congregaties hebben dikwijls behalve koorzusters ook leeken- of converszusters.