Leekebiecht - is de gewoonte, die tot diep in de 16e eeuw voortduurde, om in geval van nood aan een leek zijn zonden te belijden, zonder de sacramenteele absolutie van hem te ontvangen. Vooral door Scotus werd deze gewoonte bestreden. Enkel Albertus Magnus hield de leekenbiecht, met een beroep op den nooddoop, voor noodzakelijk.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
