Eier-conserveering - het conserveeren van eieren in hun geheel, of van hun inhoud. Om eieren in hun geheel te conserveeren moet de poreuse kalkschaal tegen het indringen van de lucht met een luchtdicht hulsel omgeven worden; deze afsluiting der lucht kan op verschillende manieren worden bereikt.
Volgens Bedicovets bestrijkt men de schaal met een geconcentreerde oplossing van gummi arabicum; anderen bezigen vernissen, lijnolie, kalkwater; Duflos bewaart de eieren in fijngestampte houtskool; Gaffard conserveert ze, door ze, gedurende ruim een half uur in een op 50° verwarmde waterige aluinoplossing te leggen, terwijl zij dan verder in zaagsel of katoen worden bewaard; Kolbe legt ze een uur lang in een verzadigde oplossing van salicylzuur en bewaart ze dan verder in zaagsel; ook is bewaring in een koolzuur-atmosfeer in bijzonder daarvoor geconstrueerde apparaten als een probaat middel aanbevolen.
Het meest wordt de conserveering in kalkwater en in waterglas gebruikt. Ook het geel van het ei, de dooier, waarvan door het ruime gebruik, dat in de techniek van eiwit gemaakt wordt, groote hoeveelheden overblijven, wordt geconserveerd; men bedekt daartoe gepolijste stalen of glazen platen met een dunne laag van het te conserveeren eigeel, en laat dit in een droogoven, onder krachtige ventilatie en bij een 50° C. niet overschrijdende temperatuur, volkomen uitdrogen; het laat zich dan gemakkelijk afstooten en blijft bij zorgvuldige bewaring voor bijna onbepaalden tijd bruikbaar; wanneer de aangegeven warmtegraad bij het drogen niet is overschreden, lost de geconserveerde massa in water op tot een slijmige vloeistof, die zich bij het bereiden van spijzen, gebak, enz. evengoed als versch geklutst ei laat gebruiken.
Moet het eigeel voor technische doeleinden worden geconserveerd, zoo voegt men aan den geklutsten dooier 3 tot 5 % keukenzout en 0,1 % arsenigzuur toe, waarop het in hermetisch sluitende Bussen gedaan en het best in ijs verpakt wordt.
