Campbell (Reginald John) - geb. 1867, Engelsch predikant en theoloog van Methodistischen huize. Na eenige jaren leeraar te zijn geweest, wordt hij te Oxford gevormd tot Anglikaansch geestelijke en gegradueerd in de nieuwe geschiedenis (1895). Hij sluit zich eerst aan bij de Congregationalisten* en wordt in 1903 opvolger van J. Parker, als predikant van de City Temple te Londen. Als zoodanig zeer populair, bepaaldelijk onder zaken-menschen, maakt hij ook naam door zijn z.g. nieuwe theologie, uitgedrukt in zijn boek, The new Theology (1906), waarin hij het Christelijk geloof in overeenstemming tracht te brengen met de kritische beschouwingen van dezen tijd.
Hij vat de Godheid van Christus en den godsdienst in ’t algemeen uitsluitend eth sch op: als eenheid van wil met God: „Elk menschenkind is potentieel ook een kind van God, maar de eenheid was ’t diepst en het volkomenst in den Galileër. De menschheid van God, de Godheid van den mensch is het wezen van de Christelijke openbaring”. In 1915 nam hij ontslag om zich als geestelijke bij de Anglikaansche kerk aan te sluiten. Zijn jongste werk is: Bas Christianity collapsed? (1916).
