Arcole, dorp in de Italiaansche provincie Verona en gelegen op den linkeroever van het riviertje de Alpon, nabij zijne uitmonding in de Adige. Hier had van 15—17 November 1796 de merkwaardige slag plaats tusschen de Franschen onder Bonaparte en de Oostenrijkers onder Alvinczy. Deze laatste was op 31 October met een leger van 48.000 man van Tirol uit Italië binnengedrongen tot ontzet van Mantua, voor welke vesting Bonaparte na de bezetting van Lombardije het beleg had geslagen, om den Franschen het ongestoorde bezit van Opper-Italië te verzekeren. Alvinczy had zijn leger in twee colonnes verdeeld.
De hoofdcolonne, sterk 29.000 man, rukte op de beneden-Etsch aan; de neven-colonne onder Davidovich wendde zich tegen de tot Trient doorgedrongen Fransche divisie Vaubois. Daarna zouden beide colonnes zich bij Verona vereenigen en tegen Mantua optrekken. Bonaparte kon tegenover de hoofdcolonne onder Alvinczy slechts de divisiën Augereau en Massena, tezamen 18.000 man, stellen. Na eenige ongelukkige gevechten wist Bonaparte door eene plotselinge rechtszwenking aan de bedreiging te ontkomen, ging op 14 November op den rechteroever van de Etsch over en trok in den nacht van 14/16 November deze rivier weder bij Ronco, over om zich op rechterflank en rug van Alvinezy te werpen. Bij deze beweging deed de divisie Augereau op 15 en 16 November tevergeefs hardnekkige aanvallen op de brug bij Arcole, welke slechts kon worden bereikt langs drie smalle dammen, welke de eenige toegangen door het moerassige terrein vormden. Even weinig succes hadden de aanvallen van de divisie Massena op het dorp Bionde.
Eerst op 17 November gelukte het den Franschen over een in den nacht van 16 op 17 November nabij de uitmonding van de Alpon geslagen brug de overzijde van die rivier te bereiken en een flankaanval op het dorp Arcole te doen, waarna de Oostenrijkers na korte, doch heftige gevechten gedwongen werden, deze plaats te ontruimen en zich op 18 November op Montebello terug te trekken. De Franschen hadden zware verliezen geleder en misten de kracht om tot eene afdoende vervolging over te gaan. Toch waren de gevolgen van den slag bij Arcole zeer ingrijpend. De vereeniging van de beide Oostenrijksche colonnes op den rechter Etschoever was verhinderd, één der colonnes was teruggeworpen en het beleg van Mantua kon ongestoord worden voortgezet. In de volgende dagen werd ook de nevencolonne der Oostenrijkers onder Davidovich door een aanval van Bonaparte gedwongen den terugtocht te aanvaarden.
