o. (-den), bodembescherming in rivier, kanaal e.d., aan de buitenzij van waterwerken.
(e) Voor kleine waterkeringen kan de verdediging bestaan uit rijshout met tuinen, voorzien van een bestorting of zetsteen. Zware, aaneengesloten betonblokken, onmiddellijk op de bodem geplaatst, kunnen eveneens als stortebed dienst doen. Het stortebed kan in sommige gevallen (b.v. bij stuwen) aanzienlijk in lengte worden bekort door het aanbrengen van een ruime, met een zware betonbekleding voorziene verdieping van de bodem, onmiddellijk beneden het kunstwerk (stortkom). Het hierin overstortende water verliest een groot deel van zijn kracht door de botsing met het daar aanwezige waterkussen; beneden de stortkom kan dan met een kort stortebed worden volstaan. →bodembescherming, WATERBOUWKUNDE.
