m., (ook: kringkwaliteit), afk. van: quality-(Eng., kwaliteit)factor.
Het begrip Q-factor wordt gebruikt voor systemen waarin trillingen optreden. Een trillend systeem kan zowel energie opslaan als verliezen. De Q-factor is gedefinieerd als 2 ir maal het quotiënt van de gemiddelde waarde van de opgeslagen energie en de hoeveelheid energie die gemiddeld per halve periode verloren gaat. De verliezen treden zowel op in de vorm van warmteproduktie als door het overdragen van energie aan andere trillende systemen. Voorbeelden zijn: trillende snaren, de onrust van een horloge, de resonantiekring in de elektronika. Een elektronische resonantiekring bestaande uit een zelfinductie (L), een condensator (C) en een weerstand (R) in serie geschakeld, heeft een resonantiefrequentie ƒ = 1//{2 ℼ √ (LC)}; bij deze frequentie is de Q van de kring: Q = 2ℼfL/R = 1/2ℼfRC.
De resonanties in een filter treden ongeveer even sterk op bij frequenties in een gebied rond de gemiddelde resonantiefrequentie. De grootte van dit gebied noemt men de bandbreedte; deze wordt vaak als de grootheid f/Q gedefinieerd,
