m. (—s), rechter van instructie in België.
(e) De functie van de Belg. onderzoeksrechter stemt overeen met die van de Ned.→rechter-commissaris. De koning wijst uit de rechters in de rechtbank van eerste aanleg die ten minste drie jaar dat ambt hebben uitgeoefend, één of meer onderzoeksrechters aan voor een termijn van drie jaar. Deze periode kan telkens met vijf jaar worden verlengd. Onderzoeksrechters zijn tevens officier van gerechtelijke politie en hulp-officier van de procureur des konings en staan als zodanig onder de procureur-generaal bij het hof van beroep. Op vordering van de procureur des konings of op klacht met burgerlijke partijstelling van een particulier behandelen zij de belangrijke strafzaken. Zij alleen zijn bevoegd om tegen een verdachte een bevel tot aanhouding af te leveren (→voorlopige hechtenis), om huiszoeking te bevelen of zelf te verrichten, of om het briefgeheim te schenden. Tegen afwijzende beschikkingen in deze is hoger beroep mogelijk door de procureur des konings voor de kamer van inbeschuldigingstelling van het hof van beroep.
