Belg. fysioloog, 28. 3.1892 Gent, ♱18.7.1968 Knokke. Heymans, hoogleraar te Gent, bestudeerde de stofwisseling, de warmteregulatie en de functies van bloedsomloop en ademhaling.
Hij ontving in 1938 de Nobelprijs voor geneeskunde voor zijn onderzoekingen naar de rol van de pressoen chemoreceptoren voor de regulatie van de ademhaling. Werken: Le sinus carotidien et la zone homologue cario-aortique (1933); Reflexogenic areas of the cardio-vascular System (1958).
