o. (-zuren), een van de gecompliceerde zuren die het hoofdbestanddeel vormen van de natuurlijke harssoorten.
(e) Harszuren worden door alkaliën opgelost onder vorming van harszepen. De harszuren hebben de algemene formule C20H30O2 en kunnen worden opgevat als derivaten van →fenantreen. De belangrijkste harszuren zijn het →abiëtinezuur en →pimaarzuur, die tot de sesquiterpenen behoren en onderling isomeer zijn. De harszuren vormen het voornaamste bestanddeel van de natuurlijke hars.