larmoyant

betekenis & definitie

huilerig, klaaglijk, overdreven sentimenteel

uitspraak
[lar-mo-jant] of [lar-mwa-jant]

citaat
“De documentaire van schrijfster Heleen van Royen over haar dementerende moeder (...) wordt nergens larmoyant, ondanks het zware onderwerp, en is bij vlagen zelfs grappig.”
Bron: woordfeit
Larmoyant komt uit het Frans, en wordt daar veelal figuurlijk gebruikt; die figuurlijke betekenis is in het Nederlands overgenomen. De letterlijke betekenis in het Frans is ‘tranen stortend, huilend’: larmoyant is het tegenwoordig deelwoord van larmoyer ‘tranen storten, huilen’. Dat werkwoord is afgeleid van larme ‘traan’, dat is voortgekomen uit het Latijnse lacrima ‘traan’. Lacrima gaat via de tussenvorm dacrima terug op de Griekse woorden dakruein ‘wenen’ en dakru ‘traan’.
Van lacrima is in het Latijn ook het bijvoeglijk naamwoord lacrimosus afgeleid, dat ‘tranend, vol van tranen’ betekent. En daar komt weer de Italiaanse muziekterm lacrimoso ‘smartelijk klagend, tragisch klinkend’ vandaan.