o. (-en), ben. voor groep van staalsoorten met een hoog chroomgehalte.
© Het eerste superferriet werd in het begin van de jaren zeventig ontwikkeld door Airco-Vacuum-Metals Co. Deze staalsoort, die 26 % chroom en 1 % molybdeen bevat, kent geen van de nadelen van de tot dan toe bekende ferritische chroomstaalsoorten. Door smelten in een vacuümreductie-oven, raffinage in een elektronenstraaloven en stolling onder vacuüm worden de storende elementen koolstof en stikstof vrijwel volledig verwijderd. Superferrieten zijn beter tegen spanningscorrosie bestand dan austenitische staalsoorten. Superferriet wordt gebruikt voor condensorpijpen voor brak- en zoutwater, in apparatuur voor organische zuren, voor verdampers in de soda-industrie en andere chemische toepassingen.
