Engelse popgroep bestaande uit Francis Rossi (gitaar en zang), Richard Parfitt (gitaar en zang), Alan Lancaster (bas en zang), Andy Brown (piano en synthesizer) en Pete Kircher (drums). In 1966 veranderde de groep Traffic Jam haar naam in Status Quo.
Zij legde zich aanvankelijk toe op psychedelische popmuziek en had een wereldsucces met Pictures of matchstick men (1968). De daaropvolgende nummers, waaronder Ice in the sun, brachten niet de erkenning waarop men hoopte. In 1970 besloot Status Quo zich toe te leggen op heavy rock. Dank zij Down the dustpipe verwierf de groep zich een eigen, groot publiek. Elk jaar werd ten minste één single uitgebracht, die steevast een hit werd: Down down (1975), Roll over lay down (1975), Again and again (1978), Whatever you want (1979), What you’re proposing (1980), Something ’bout you baby I like (1981). Het succes van Status Quo wordt bepaald door de swingende, opzwepende wijze waarop wordt opgetreden, de inzet van alle leden van de groep en de markante stem van zanger Rossi. Langspeelplaten: Picturesque matchstickablelmessages (1968), Status quotations (1969), Spare parts (1969), Ma Kelly’s greasy spoon (1970), Dog of two head (1971), Piledriver (1972), Hello! (1973), Quo (1974), On the level (1975), Blue for you (1976), Live (1977), Rockin’ all over the world (1977), If you can’t stand the heat... (1978), Whatever you want (1979), Just supposin’ (1980), Never too late (1981), 1+ 9+8+2 (1982), Back to back (1984).
