Russisch schrijver, *8.8.1927 Moskou. Kazakov volgde eerst een muziekopleiding, waarna hij van 1951-53 in verschillende orkesten speelde.
Van 1953-58 studeerde hij aan het Gorki-instituut voor Litteratuur. Ondanks het feit dat hij reeds in 1952 een eenakter had geschreven, begon zijn eigenlijke litteraire carrière pas in 1958, toen hij zijn eerste verhalenbundel Manjka publiceerde. Het landschap en de mensen uit het noorden van de USSR, eenvoudige jagers en vissers, die in de eenzaamheid van de wouden leven, vormen meestal de thema’s in zijn werk. Hij verdiept zich in de psyche van deze mensen, met de nadruk op hun individualiteit. Verscheidene van zijn boeken werden in het Engels en Duits vertaald. Werken: Na poloestanke (1959; Ned. vert. Het stationnetje en andere verhalen, 1965), Po doroge (1961; Langs de weg), Zapach chleba (1965; De geur van brood), Dvoje v dekabrje (1966; Met zijn tweeën in december).
