Deens schrijver, *24.7.1939 Hellerup (bij Kopenhagen). In zijn romans en novellen beschrijft Kampmann het leven van de gegoede Kopenhaagse burgers, een milieu waaruit hij zelf afkomstig is.
Hij geeft daarbij blijk van een groot psychologisch inzicht en een scherp observatievermogen. Ondanks zijn maatschappijkritiek toont hij begrip en humor. Zijn werk wordt gekenmerkt door een evenwichtige compositie. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste Deense prozaschrijvers. In zijn beste roman uit de jaren zestig Ncerved og noesten (1969; Dichtbij en bijna) beschrijft hij de verhouding van zes echtparen tot de liefde, de eenzaamheid, het geluk en de dood; vooral ook hun wanhopige pogingen om met andere mensen in contact te komen. Ondanks het feit dat zij beschaafd en comfortabel leven, slagen zij er niet in hun fatalistisch universum te doorbreken. Werken: Blandt venner (1962; Tussen vrienden), Vi elsker mere (1962; Wij beminnen meer), Sammen (1967; Samen), Uden navn (1969; Zonder naam), En tid alene (1970; Een tijd alleen), Faste forhold (1974; Vaste verhouding), Fornemmelser (1977; Gevoelens).Litt. S.H.Rossel, Skandinavische Literatur (1973).
