Israëlisch militair en politicus, *1928 Kfar Maalal (nabij Tel Aviv). Sjaron werd al jong lid van de Haganah en nam na het uitroepen van de staat Israël (1948) dienst in het geregelde leger, waar hij snel opklom.
Hij voerde als commandant van de legendarische ‘eenheid 101’ talrijke vergeldingsacties uit tegen Palestijnse guerrillagroepen, waarbij hij zijn boekje nogal eens te buiten ging. In de loop der jaren bracht hij het tot generaal, maar toen hij in 1973 gepasseerd werd voor de post chef van de generale staf, nam hij ontslag uit het leger. In de Jom Kippoer-Oorlog werd hij teruggeroepen en leidde hij de Israëlische aanval over het Suezkanaal. Sjaron behoort tot de oprichters van de Likoed en maakt sinds 1973 deel uit van het parlement. Van 1977-81 was hij minister van Landbouw en tevens belast met de nederzettingspolitiek. In aug. 1981 benoemde premier Begin hem tot minister van Defensie. Na de moordpartij door rechtse falangisten op Palestijnen in de vluchtelingenkampen Sabra en Sjatila in West-Beiroet (sept. 1982) werd Sjaron door de commissie-Kahan medeverantwoordelijk gesteld en trad hij, zij het pas onder zware druk, af. Begin benoemde hem vervolgens tot minister zonder Portefeuille.
