m. (-toren, -s), (ook: accu), toestel waarin elektrische energie kan worden opgeslagen. © De ontwikkeling van accumulatoren is in volle gang, o.a. met het oog op toepassing in een ^elektrische auto. Bestaande typen worden verbeterd (loodaccu, nikkel-ijzeraccu, nikkel-cadmiumaccu en zilver-zinkaccu), en nieuwe typen worden tot ontwikkeling gebracht (o.a. nikkeloxide-zinkaccu, nikkeloxide-waterstofaccu en zink-luchtaccu).
Bij de nog steeds veruit het meest gebruikte loodaccu heeft men de volgende verbeteringen gerealiseerd: gewichtsbesparing door toepassing van een polypropyleenaccubak en een relatieve vergroting van de actieve massa; levensduurverlenging door vermindering van de roostercorrosie en verbeterde plaatconstructie, automatische navulsystemen en het aanbrengen van een katalysator bovenin de accu die het ontstane gas weer omzet in water.De nikkeloxide-zinkaccu heeft theoretisch een tweemaal zo grote energiedichtheid als de loodaccu (321 resp. 166 Wh/kg), maar het aantal oplaad/ ontlaadcycli wordt beperkt door de vorming van dendrieten op de zinkelektrode bij het opladen. Dit tracht men te voorkomen door tijdens het opladen de zinkelektrode te laten trillen (‘vibrocel’) of door het aanbrengen van een hulpelektrode met een lage overspanning voor waterstof (b.v. Pt, Ni2B). Zo zijn 500—1400 cycli bereikt. Dit type accu wordt sinds 1979 in een bestelwagen onder bedrijfsomstandigheden beproefd.
In de nikkeloxide-waterstofaccu wordt waterstof onder druk (30 bar) opgeslagen, bij de ontlading wordt aan de metaalelektrode waterstof geoxideerd. Het aantal gerealiseerde cycli is 2000-3000, maar de prijs van dit type accu is nog erg hoog.
De zink-luchtaccu bestaat uit een zinkelektrode en een elektrode waaraan lucht wordt gereduceerd. Het zink wordt rondgepompt in een suspensie. De oplading moet in een aparte cel gebeuren. De haalbare energiedichtheid is ca. 60 Wh/kg, maar het rendement van deze accu is slechts ca. 35 %.
Er worden ook accumulatoren ontwikkeld die een hogere bedrijfstemperatuur hebben (350—450 °C); deze systemen zijn zeer energierijk. Het verst ontwikkeld zijn de natrium-zwavelaccu en de LiAlFeS2-accu. De technologische problemen rond deze accu zijn van dien aard dat grootschalige produktie nog niet geschiedt. Voor toepassing in elektrische auto’s lijkt zij minder geschikt.
