veiling bij opbod en afslag

betekenis & definitie

Systeem van verkoop van producten, waarbij één aanbieder of een beperkt aantal aanbieders een groot aantal vragers laat bieden op het product om het te kunnen verkrijgen. Een veilingmeester begint met een lage prijs en nodigt de (potentiële) kopers uit door tegen elkaar op te bieden tot een hogere prijs te komen. Degene die de hoogste prijs heeft geboden wordt nog niet direct de eigenaar van het product. Eerst wordt het product nogmaals geveild, maar nu bij afslag. Daarbij wordt eerst een hoge prijs gezet, welke langzaam daalt. De eerste die dan ‘mijn’ roept, of afmijnt, doet hier het hoogste bod. De uiteindelijke prijs die betaald moet worden is de som van de prijs die bij opbod werd geboden en het bedrag dat bij afslag nog werd geboden. Degene die bij afslag het eerst heeft afgemijnd, wordt, mits de verkoper met die prijs akkoord gaat, eigenaar van het product/de producten. Degene die bij de veiling bij opbod het hoogste bod heeft gedaan en toch geen koper is geworden, ontvangt vaak een vergoeding (plokgeld) voor het door hem gelopen risico. Veiling bij opbod en vervolgens afslag geschiedt vooral bij de verkoop van huizen (huizenveilingen) en soms bij kunstwerken en antiek. Naast deze manier van veilen bestaat ook de veiling bij afslag en de veiling bij opbod. Zie ook: verkopersmarkt.