(kerncompetentie)
Kerncompetentie van de organisatie: door Hamel en Prahalad (1990) gedefinieerd als ‘het collectief leerproces in de organisatie, speciaal met betrekking tot het coördineren van diverse productievaardigheden en integreren van verschillende technologieën’. Een kerncompetentie heeft drie saillante kenmerken:
1 zij geeft toegang tot een groot aantal verschillende toepassingsgebieden en markten, 2 zij geeft een duidelijke meerwaarde aan de product benefits zoals die door de afnemer worden gepercipieerd en 3 zij is moeilijk imiteerbaar door concurrenten. Zie ook: capability.
