REMACLUS. Gest. na 670.
Deze Heilige was, volgens zijne oudste levensbeschrijving, uit rijke ouders in Aquitanië geboren, en stond als jongeling onder de hoede van den H. Eligius. In 632 was hij abt van het klooster van Solignac, door Eligius gebouwd; na een bestuur van meer dan 10jaren (tusschen 644 en 654) trok hij naar Austrasië om daar abt te worden van het klooster Cugnon, dat koning Sigebert zou bouwen. Of deze bouw voltooid is, blijkt niet; Heriger (10e eeuw) vond er niets anders dan een bidplaats, door den heilige in een rots uitgehouwen. Toen de hofmeier Grimoald in woeste streken der Ardennen, door Sigebert geschonken, de kloosters
van Malmedy en Stablo gesticht had, werd R. daarover tot abt aangesteld. Volgens velen, reeds te voren, volgens Krusch, daarna, is hij bisschop gewijd zonder vasten zetel. De meeste schrijvers ook nemen op gezag van het oudste leven aan, dat hij het bisdom Maastricht 10 jaren bestuurd heeft. In zijne laatste jaren woonde hij in de abdij van Stablo en is daar gestorven. Zijne reliquieën rusten in de parochiekerk van Stablo, in een prachtige zilveren kist van de 13e eeuw. ‘Geheel de ontginning’, zegt Krusch, ‘der woeste streken, waarin zijne kloosters lagen, en het begin eener meer beschaafde levenswijze is aan hem te danken.’
De opsomming zijner levensbeschrijvingen is te vinden bij Potthast, Bibliotheca Historica MediiAevi (Berlijn 1896) II, 1545; Bibl. hagiographica Latina (Brussel 1900-01; in voce; Balau, Les Sources de l'Histoire de Liège au Moyen-âge (Brussel 1903) 60; Kronenburg, Neerlands Heiligen in vroeger eeuwen (Amsterdam 1900) 1, 124; Br. Krusch, Vita Remacli Episcopi et Abbatis. Mon. Germ. Hist. Script.
Rerum Merov. V (19 0) 88.
Kronenburg
