HAVERMANS (Macarius), zoon van den bredaschen griffier Adriaan (zie boven), ged. in de
prot. kerk aldaar 30 Sept. 1644 als Lancelot, werd katholiek met zijn broeder Jacob (ged. 24 Aug. 1640), trad met dezen in de St. Michielsabdij te Antwerpen, werd daar geprofest 11 Maart 1666, priester gewijd 20 Apr. 1669. Hij werd in zijne abdij aangesteld als leeraar in de godgeleerdheid, schreef verschillende verhandelingen, maar wist zich daarin niet vrij te houden van de gevoelens van Jansenius. Hij overleed in de abdij 26 Febr. 1680.
Bekend zijn van hem de volgende werken: Tyrocinium theologiae moralis ad mentem S.S. Patrum, praesertim Augustini (Antw. 1675); dit werk verdedigde hij in Defensio contra Aeg. Estrix (Keulen 1676); Examen libelli P. Car. ab Assumptione, Carmelitae discalceati, cui titulus Pentalogus diaphoricus (Keulen 1679); Dissertatio theologica de auctoritate patrum, praesertim Augustini (Keulen 1677); Disquisitio theologica, an proximus diligi debeat formali internae dilectionis actu (Keulen 1678); Disquisitio theologica, quinam amor Dei requiritur t sufficit adjustificationem (Leuven 1675).
Zie: Graf- en Gedenkschriften derprov. Antw. IV, 139; Hurter, Nomenclater literarius II, 229.
G.C.A. Juten
