HART (Johan Anton Willem), geb. 21 Nov. 1802 te Deventer, gest. 4 Aug. 1851 te Breukelen. Zijn vader, Duitscher van geboorte, was een geneeskundige, die eerst in militaire betrekking, later als chirurgijn en plattelands-heelmeesterte Hoogeveen werkzaam was.
In 1820 vertrok Hart naar Groningen om aldaar zijn geneeskundige studie aan te vangen, meer bepaald onder de leiding van S.I. Eindhoven, een zeer bekwaam heelkundige. Hart woonde te Groningen mede de academische lessen bij, en ontwikkelde zich spoedig als een bekwaam operateur. Op 1 Dec. 1821 vertrok hij naar Utrecht, om aan de te openen veeartsenijschool zich op de veterinaire wetenschap toe te leggen en veearts te worden. Ook hier onderscheidde hij zich door ijver en vlijt, zoodat hij op 29 Juli 1826 tot veearts 1e klasse werd bevorderd. Dadelijk na zijn promotie werd hij aan 's Rijks Veeartsenijschool verbonden, ten einde prof. Numan bij te staan in het onderwijs der eigenlijke veeartsenijkundige vakken. Hij vond nu gelegenheid zijn bijzondere geschiktheid als operateur ten toon te spreiden en daarin de jongeren te oefenen. 1 Oct. 1839 werd hij, op zijn verzoek, eervol als veearts aan deze school ontslagen, en werd hem Breukelen als standplaats aangewezen. Spoedig mocht hij zich hier in een drukke praktijk verheugen.
Met den veearts G. Kijlstra te Drachten vertaalde hij het Handbuch der Veterinär-Chirurgie van Prof. Dieterichs, dat voortaan aan 's Rijks Veeartsenijschool werd gebruikt. Bovendien schreef hij onderscheidene artikelen in het Magazijn voor Veeartsenijkunde van A. Numan.
Hart huwde 1 Sept. 1827 te Groningen met B. Waterborg, die te Utrecht overleed. Te Breukelen ging hij een tweede huwelijk aan.
Schimmel
