Gautius, hubertus

betekenis & definitie

GAUTIUS (Hubertus), geb. te Maastricht, leeraar der rhetorica in het collegie der Allerh. Drievuldigheid te Leuven 17 Juli 1686 tot het einde van 't schooljaar 1689-'90, daarna leeraar aan het groot-seminarie te Luik, dan in het collegie der klassieke letteren te Gemert, vervolgens in de godgeleerdheid in het seminarie te Antwerpen, waar hij 1710-11 een controverse had met eenige Jezuïeten, die zijn meening betreffende het lezen der H.