ondervraging

betekenis & definitie

ondervraging - zelfstandig naamwoord
uitspraak: on-der-vra-ging

1. het vragen stellen aan de verdachte van een misdrijf
♢ de ondervraging door de politie nam dagen in beslag

Zelfstandig naamwoord: on-der-vra-ging
de ondervraging
de ondervragingen