aandurven

betekenis & definitie

aandurven - onregelmatig werkwoord
uitspraak: aan-dur-ven

1. je niet door angst of onzekerheid laten tegenhouden
♢ Sky dorst het wel aan om over die sloot te springen

Onregelmatig werkwoord: aan-dur-ven
ik durf aan (... ik aandurf)
jij/u durft aan (... jij aandurft)
hij/zij durft aan (... hij aandurft)
wij/zij/jullie durven aan (... wij aandurven)
ik/jij/u/hij/zij dorst aan (... ik aandorst)
wij/zij/jullie dorsten aan (... wij aandorsten)
hij heeft aangedurfd

Synoniemen
durven, wagen

Tegenstellingen
aarzelen, twijfelen, weifelen