De Herv. kerk (bij Ring 1) is een laat-gotische pseudo-basilicale kerk met vijfzijdig gesloten koor en een toren van vijf geledingen met balustrade en achtkantige spits.
Volgens een (verminkte) gevelsteen begon de torenbouw in 1488. Ook het koor is laat-15de-eeuws en het driebeukige schip verrees in de eerste helft van de 16de eeuw ter plaatse van een oudere en kleinere voorganger. Tegen de zijbeuken staan midden-18de-eeuwse portalen. De torenspits brandde in 1836 af, waarna men de gehele kerk heeft hersteld. De kerk is verder gerestaureerd in 1966-'70.
Het interieur wordt gedekt door houten tongewelven. Tussen middenschip en zijbeuken staan natuurstenen zuilen met dubbele koolbladkapitelen. Achter het orgel bevinden zich restanten van een muurschildering met Christoforus-voorstelling (eerste helft 16de eeuw). Tot de inventaris behoren een dubbelzijdig beschilderd kerkbord (1611), diverse 17de-eeuwse grafzerken, een preekstoel en doophek met bijbehorend koperwerk (beide 17de-eeuws). De rijk versierde orgelkast uit circa 1680, aangekocht in 1803 te Mechelen, werd in 1807 door J.P. Künckel voorzien van een nieuw instrument en ornamenten in Lodewijk XVI-stijl. De brug over de kerkgracht heeft een hek uit 1790 met hardstenen palen.
