Sint Kruis. Dit wegdorp ten oosten van Aardenburg is ontstaan uit een wat zuidelijker gelegen uithof (ter plaatse van de huidige boerderij Spitsbroek) van het cisterciënzerklooster van Ter Doest.
De parochie Sint Kruis wordt in 1296 voor het eerst vermeld. Een wat noordelijker gestichte kerk verdween in 1583 in de golven.
Herdijking van het gebied volgde in 1651. De Herv. kerk (Schoolpad 2) is een eenbeukige, recht gesloten kerk met een robuuste en vrijwel ongelede toren met haakse steunberen.
Deze toren met overwelfde benedenruimte dateert uit de 14de eeuw. In 1467 en 1483 werd de kerk aanzienlijk vergroot tot een driebeukige gotische kerk met koor en transept.
De tijdens de Opstand voor een belangrijk deel verwoeste kerk werd in 1652 hersteld en ingericht als protestantse kerk, waarbij men enkel de toren en het schip gebruikte. De scheibogen tussen de gemetselde pijlers van het middenschip werden dichtgemetseld en het schip zelf iets ingekort en recht gesloten.
Een verdere verbouwing volgde in 1872. In de Tweede Wereldoorlog opgelopen oorlogsschade heeft men hersteld in 1948-'49.
Het interieur wordt gedekt door een vlak plafond.
Tot de inventaris behoren een gedeeltelijk 17de-eeuwse preekstoel en een herenbank uit 1788.
Van de grafzerken dateert de oudste van 1472. De voorm. openbare lagere school (Schoolpad 10) heeft twee klaslokalen en werd rond 1930 gebouwd.
