(Sanskriet) Term in het hindoeïsme voor de plek (klooster, gebouw) waar een goeroe leeft met zijn volgelingen. Bekend was in de jaren tachtig de ashram van de Bhagwan shree Rajneesh. Letterlijk betekent het: plek van God.
Een ashram kan voor een spirituele gemeenschap een combinatie zijn van school, klooster en universiteit. Term waarmee hindoes de vier fasen in hun leven aanduiden: de fase van vorming, waarin je onderwijs ge niet en kennis opdoet, de fase van de huwelijkse staat, waarin je kinderen verwekt en rijkdommen vergaart, de fase van bezinning, waarin je langzamerhand afstand neemt van het sociale leven en je bezittingen, en tot slot de fase waarin je sannyasin wordt. Idealiter betekent dit dat je een ascetisch bestaan gaat leiden, een spiritueel voorbeeld wordt voor anderen, je wijdt aan meditatie en je voorbereidt op het hiernamaals.Deze laatste fase is niet verplicht en veel hindoes komen er dan ook niet aan toe.
