Nederlands literair tijdschrift (1962-1966) onder redactie van J.J. Oversteegen (1926-1999), Kees Fens (1929) en H.U. Jessurun d’Oliveira (1933), die een literatuurbeschouwing propageerden die gericht was op de literaire tekst en niet op de persoon achter de tekst.
In die zin stond het blad lijnrecht tegenover het vooroorlogse Forum en naoorlogse opvolgers daarvan als Libertinage en Tirade. In het eerste nummer schreef de redactie:
Wat ons interesseert is wat een schrijver zegt, niet wat hij zou kunnen zeggen, of had moeten zeggen, of eigenlijk bedoelt maar niet zegt.
Waar de merlinisten vanaf wilden was de oncontroleerbare subjectiviteit van de literaire kritiek: oordelen moesten gebaseerd zijn op een nauwkeurige studie van de tekst (‘close reading’) en niets daarbuiten.
De critici en literatuurwetenschappers die in het blad publiceerden, interesseerden zich vooral voor het werk van grote romanciers als Simon Vestdijk, Willem Frederik Hermans en Gerard Reve, en dichters als Leo Vroman, Lucebert en Jacques Hamelink. In het blad werden ook teksten, gedichten en verhalen gepubliceerd van o.a. Hamelink, Jan Wolkers en H.C. ten Berge. Hoewel Merlyn maar kort heeft bestaan, is de invloed ervan heel groot geweest: aan het vrijblijvende, oncontroleerbare gepraat over literatuur is voor een deel een einde gekomen en de methode van close reading wordt ook door de tegenstanders van Merlyn toegepast.
