Nederlands antropoloog en schrijver van fictie en non-fictie (*1947). Hij werd vooral bekend als auteur van reisverhalen die zich vaak in de noordelijke streken afspelen.
In zijn romans vormt de overweldigende natuur niet zelden het decor. In 1978 debuteerde hij met de bundel De noordkromp en andere verhalen. Zwier is een bewonderaar van J. Slauerhoff, aan wie hij dan ook een groot aantal artikelen wijdde. Centraal in zijn werk staat vaak het wetenschappelijk bedrijf in het veld met expedities naar onherbergzame oorden. De onderzoekers zijn meestal wereldvreemde eenlingen, die zich een bepaald intellectueel of creatief doel hebben gesteld. Om dat te verwezenlijken moeten ze zich veelal naar een vreemde, soms vijandige omgeving begeven.
In Allemaal projectie (1980) wordt Aaldert Oldekerk bij zijn veldwerk in Zuid-Marokko genoodzaakt de assistentie van (vermeende) bondgenoten in te roepen, waardoor de hele onderneming gedoemd is te mislukken.
Don Pedro de Simancas, de titelheld van de historische roman De inquisiteur (1989), die begin 17e eeuw de opdracht heeft de hekserij in Baskenland te onderzoeken en daarbij blijk geeft van zijn twijfel, moet het opnemen tegen de abt die juist zijn steun en toeverlaat had moeten zijn.
De nuchtere etnograaf Brono Bishop onderzoekt in De dwaze eilanden (2003) een primitieve samenleving bij Nieuw-Guinea in het begin van de vorige eeuw, maar hij dreigt al gauw de balans tussen orde en chaos in de wildernis te verliezen.
