(eig. Hiraoka Kimijoshi, 1925-1970) Japans schrijver, studeerde rechten.
Hij debuteerde in 1944 met korte verhalen, waarna in 1949 de halfautobiografische roman Kamen no kokuhaku (Bekentenissen van een gemaskerde) verscheen, een verslag van zijn (homo)seksuele ervaringen. Shiosai 1954 (Bloesems over Uta-Jima) verhaalt van de liefde van een vissersjongen en een klein meisje op een eiland.Uit Kinkakuji 1956 (Het gouden paviljoen), over de brand van het zgn. Gouden Paviljoen van Kioto, spreekt nihilisme. Overig werk o.a. Ai no kawaki 1950 ( = Liefdesdorst), Shizumeru taki 1955 ( = De ondergedompelde waterval), Kindai noga koe no sjoe 1956 (Vijf moderne Noh-spelen; toneel), Gogo no eiko 1966 (Een zeeman door de zee verstoten). Daarnaast schreef M. essays. Hij was een vurig nationalist en maakte vanwege de zijns inziens te pacifistische houding van de
Japanse regering een eind aan zijn leven.
