(106-43 v.C.) Romeins politicus, redenaar en filosoof. Studeerde rechten, filosofie en retorica, maar ambieerde een politieke loopbaan en werd consul op Sicilië.
In deze functie verhinderde hij een samenzwering tegen de staat. In 58 werd hij verbannen wegens eigenmachtig veroordelen van de samenzweerders, hij werd echter in 57 al teruggeroepen en bekleedde daarna verschillende posten. Zijn redevoeringen tegen Marcus Antonius, In Marcum Antonium orationes XIV, werden beroemd als de Philippicae. Van zijn redevoeringen zijn er 57 overgeleverd, o.a. die tegen Catilina, de CatiUnariae. Naast aanklachten zijn er ook pleidooien, o.a. Pro T. Annio MUone 52. Van zijn laatste jaren dateert een aantal filosofische geschriften, die Griekse invloed verraden. Bekend is vooral De re publica 51. Zijn opvattingen over de redekunst legde hij vast in De oratore 55 (3 dln.). Hij werd gedood door soldaten van Marcus Antonius. Grote delen van zijn werk zijn onder verschillende titels in het Nederlands vertaald.
