(1818-1883) Russisch schrijver van adellijke afkomst, studeerde letteren en filosofie (1833-'41). Hij was zeer westers georiënteerd (hij woonde ca. 12 jaar in Parijs) en gaf blijk van een kritische visie op de Russische mens, die hij beschouwde als een dadenloze weifelaar en fantastische idealist.
T. had veel succes met het toneelstuk Mesjats v derevne 1855 (Een maand op het land), waarin niet de intrige centraal staat, maar de psychologische analyse der personen. De tussen 1848-'52 geschreven Zapiski ochotnika (Jagersverhalen) treffen door zuivere stijl en prachtige natuurbeschrijvingen, maar zijn tegelijk een openlijke aanklacht tegen de lijfeigenschap. Hierna volgden vele grote psychologische romans als Dworjanskoje Gnezdo 1858 (Adelsnest), Otsy i djeti 1862 (Vaders en zonen) en Nowj 1876 (Nieuwe gronden). De novellen en verhalen die tegen het einde van zijn leven verschenen, kregen veelal een bovennatuurlijke inslag.
