(1898-1956) Duits toneelschrijver, dichter en essayist, studeerde natuurwetenschappen en geneeskunde. Hij verliet in 1933 gedwongen Duitsland, werkte tot 1948 o.m. in de VS en vestigde zich daarna in Oost-Berlijn, waar hij een eigen gezelschap stichtte (Berliner Ensemble).
Hij slaagde erin zijn antimilitaristische en marxistische opvattingen op indringende en zinvolle wijze in zijn stukken te verwerken en had met zijn theoretische essays een diepgaande invloed op de ontwikkeling van het toneel.B. stond een episch drama voor, waarin de toeschouwer het toneelgebeuren niet als een realiteit beleeft, maar als een parabel, waarover hij zich een eigen oordeel kan vormen, het zgn. vervreemdingseffect. Werk o.a. Baal 1920, Trommeln in der Nacht 1922, Im Dickicht der Städte 1923, Die Dreigroschenoper 1928 (De driestuiversopera; met muziek van Kurt Weill), Die Maßnahme 1930, Furcht und Elend des Dritten Reiches 1938, Mutter Courage und ihre Kinder 1939 (Moeder Courage en haar kinderen), Leben des Galilei 1939 (Leven van Galilei), Der gute Mensch von Sezuan 1940 (De goede mens van Sezuan), Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui 1941 (De weerstaanbare opkomst van Arturo Ui) en Der kaukasische Kreidekreis 1945 (De Kaukasische krijtkring). Een belangrijk essay is Kleines Organon für das Theater 1948. Roman: Dreigroschenroman 1934 (Driestuiversroman). Voorts: dagboeken (ook vertaald).
